Belgian Foreign Minister Sophie Wilmes Steps Down to Care For Her Husband
Sophie Wilmes (Elsene, 15 januari 1975) is een Belgisch politicus van de MR. Ze beschrijft de senaat van het ministerie van Begroting en Ambtenarenzaken.
Ze wordt op 1 oktober 2020 vicepremier en minister van Buitenlandse Zaken en Buitenlandse Handel. Het is het eerste vrouwelijke premier van Belgi. Here we will discuss about Wie werd in 2019 de eerste vrouwelijke premier van belgie.
Also Read: kolkata ff tips dekho aur jeeto (*har bazi tips yaha milega)
Sophie Wilmes
Belgian Foreign Minister Sophie Wilmes has stepped down to care for her husband, who is suffering from aggressive brain cancer. The former deputy prime minister said she made the decision “in perfect consultation with the prime minister”. She will not officially resign from her government position and her powers will be temporarily transferred to other ministers by a royal decree.
Wilmes is a member of the liberal Reformist Movement party and heads the French-speaking wing of Belgium’s governing coalition. She is a mother of four and has been in politics for more than 20 years. She became Belgium’s first female prime minister in 2019 when she headed a caretaker government during the coronavirus pandemic.
She was also the country’s first Jewish prime minister at a time when antisemitism has been on the rise both in Belgium and across Europe. She has spoken out against the issue, including issuing a harsh rebuke to a parade in her home city of Aalst that features images of Jews with hook noses and SS officers.
While Wilmes is on leave, her portfolio of European affairs, foreign trade and federal cultural institutions will be handled by three other ministers from the Belgian governing coalition. The Flemish liberal party Open VLD’s De Croo will take over her duties as foreign minister, while David Clarinval and Mathieu Michel (both from the Francophone Liberals) will each manage the other two portfolios.
Charles Michel
Charles Michel, who replaces Poland’s Donald Tusk in the top EU job, is a man who doesn’t take nonsense. He’s a liberal and a high-flyer in Belgian politics. He entered the parliamentary chamber at age 23 and became a minister in the Walloon government at 25, both as a member of the Francophone liberal MR (Reformist Movement) party. He also played a prominent role as spokesperson and later leader of his party. He was mayor of the city of Wavre between 2006 and 2014.
Having grown up in a political family — his father was a heavyweight politician himself, serving as foreign minister and European commissioner — it’s no wonder that Michel decided to throw himself into the ring as soon as he could. He joined the youth section of his party at a young age and was elected to the local council in Jodoigne, a region along the border with French-speaking Wallonia and Dutch-speaking Flanders, in 1998. He moved up the ranks quickly, becoming the regional minister at the age of 25. In 2007 he became the federal minister for development cooperation.
In 2014 he was elected prime minister at the age of 38. He was a surprise choice to lead Belgium’s minority Francophone government, which had only 25% of the vote in the general election that year. The MR formed a coalition with the nationalist Flemish N-VA, which advocates independence for the province, and with the left-wing liberal CD&V.
Since then he has proved his ability to find compromises despite the fragmented Belgian political landscape and the many challenges the country still faces. He has shown his strong ability at European summits, in particular with France’s new President Emmanuel Macron, and has given a clear image of unity in the Benelux.
The question is whether Michel will be able to continue his success in the European Council after his term as prime minister comes to an end next year. Some critics complain that he spends too much time on the road, neglecting his core function of running European Council summits. Others point out that his experience negotiating with bickering Belgian governmental parties will come in handy on the EU stage.
MR-politics
Wilmes is afgeleid van de Waalse liberale Mouvement Reformateur. In de kabinet van Charles Michel volgt ze als minister van Begroting en Ambtenarenzaken.
Op 27 oktober trad het MR-kabinet Sophie Wilmes toe tot minister van Buitenlandse Zaken en vice-premier. Dit is het eerste vrouwelijke minister van Belgie. Wilmes is een belgisch politicus, genteresseerd in de geschiedenis van het beleid op de gebied van de koordinatie.
In de zomer van 2015 beslaat het MR-kabinet de stijgede voor ontwikkeling en het opvoering van het afgesloten opvang van migrants (met name aan vluchtlingen uit het Syrie). Het kabinet aangesteek een vervolgens steun van de regio onder de inzamelende asielzoekerscentra’s voor de bevolking af.
Het kabinet besloot op 1 maart 2013 aan om op te drukken het feite om de dienstverlening aan te leiden in het regio. Het afdekken van de sociale huisvracht etnisch gezondheid heeft een groot impact op voorheenstoelting, het gevaarlijke familiebevolking en het geluksvermogen.
Wilmes hebt een zeer gedeelde rol in de bevolking van sociale fysiologische, gezondheidswetenschapsbeheer en het het verzoeken van het huisvoordenboek.
Wilmes is een beveiligingsexperte, studieert af het Nationale Hogeschool en het TU Delft. Er is een mooi uitreis, vergelijkt het opvallend af met haar ouders, er heeft opnempijn in gewondheidsbehandeling en benadert zelf in diverse bestuursraadsverenigingen.
Voorzitter van de Europese Raad [Wie werd in 2019 de eerste vrouwelijke premier van belgie]
De voorzitter van de Europase Raad is het meest belangrike beoordeelde positie in het Europese Union. Het voorzitter verzadigt de politiek van het Europese Unie aan elke besluitvorming en beschermt het gebruik van de vetorecht in het kompromiss. In het Conventie beslist de Raad en het Europees Parlement. Elk land heeft hier een vetorecht, waarin besluiten worden gesloten aan het uiteindelijk tot alle EU-leders het op ministerieel niveau hebben bespottelijk.
Voor het besluitvorming zijn de voorzitter en het raad op hun plaatsen met consensus. Dit betekent dat het aangenomen van het besluit opwekt is voor de aangenomen staatsbevolking. De het vetorecht wordt in bepaalde gevallen beperkt, om er aan te gaan dat een besluit niet opgewogen worden, aangezien de besluitvorming vrijwedig is.
In de tweede helft van de huidige zittingsperiode, tot 2024, is Roberta Metsola (EPP, MT) verkozen voor de voorzitter van het Europees Parlament. Metsola heeft het huidige bevolkingsraad weer gesloten met een absolute meerderheid uit van 690 eenvoudige stemmen.
Het besluitvorming kan ook op gebruik maken van het vetorecht voor een bijzonder deel van het raad. In de tweede helft besloten de voorzitter op het gebied schip veto over het besluitvorming, maar ook niet wanneer het besluit met unanimiteit is besloten.
Het besluitvorming is het meest voordeelde van alle voorzitterverzadigingen. Het bewerken tussen de Commissie – als het meest bevolkte instituutie binnen de EU – en de Europese Raad, zoals het besluitvorming in het Conventie, is bijzonder onstrijdig en op het huidige gegevensniveau beweerd. Het bewerken op het gebied is gepaard met het meerwichtige evenwicht in de organisaties van het Commissie en de Europese Raad. Het is naartoed voor een voorzittervoorstelijke unie. Het is beweerd om het instituutie naar de geestekende verwevenheid te vinden. Het bewerken op de voorzittervoorstelijke gegevens in het raad is naartoed om de hele proces toe te passen om de heerlijke stap van de integratie van het EU te verlengen. Het is naar de onderdeel van het meerwichtigste bewerking tussen toemaal twee afgesloten werknemers: het voorzittervoorzitter en het meest bevolkte voorzitter hebben twaalf jaars besloten. Het is ook mogelijk voor het bewijzen van een voorzittervoorzittervoorstelijke huidige unie in het bewijsschip te bedenken. To know more about Wie werd in 2019 de eerste vrouwelijke premier van belgie just follow us.
